تـو کـمی شیـرین شـو
بـحران بی فـرهادی را
مـن حـل میکـنم ...
تو در هوای تمام شعرهایم جا مانده ای! خودت را که میگیری از بیت هایم، هوای جملاتم ابری میشود… با من بمان، تا پاییز شعرهایم با تو اردیبهشت شود…
کافیست جای زخمت را بلد باشند آنگاه از اعلاترین نمک برایت مرحم می سازند همان هایی که از جان برایشان مایه می گذاشتی !l
تو در هوای تمام شعرهایم
جا مانده ای!
خودت را که میگیری از بیت هایم،
هوای جملاتم ابری میشود…
با من بمان، تا پاییز شعرهایم
با تو اردیبهشت شود…
کافیست جای زخمت را بلد باشند
آنگاه از اعلاترین نمک برایت مرحم می سازند
همان هایی که از جان برایشان مایه می گذاشتی !l