دیوونه بودم من...

با خود خیال کردم که تو با من همراه و هم دردی یا که دوستم داری،دیوونه بودم من.اون وقتا که مثل یه سایه من هر جا به دنبالت دلواپس و شبگرد دیوونه بودم من.کاشکی که عمرم رو از بین نمی بردم حتی غرورم رو پیشت نمی شکستم.چون عاشقت بودم هر روز دعا کردم شاید که برگردی اما شکستم من

واسه رفتن تو زوده...

توی قلبت جایی واسم نیست،نمیگم کسیرو داری اما دیگه باورم شد که میخوای تنهام بذاری

دیگه دستات رو ندارم،دیگه چشمات مال من نیست،اون نگاه جست و جو گر این روزا دنبال من نیست.نمیگم داری میگردی دنبال یه عشق تازه اما کوله بارو بستی در به روی کوچه بازه تو میری من نمیدونم که گناه من چی بوده اما هر دلیلی باشه واسه رفتن تو زوده

نزد عاشق

نزد عاشق غم دل بیش و کمش شیرینه

نغمه بانگ طرب زیر و بمش شیرینه

بادی عشق و جنون با همه سختی هاش گر به مقصد برسه پیچ و خمش شیرینه

هر جور میخوای دلم رو بسوزون

گرفتاری من اینه که قلبی مهربون دارم،شکستیش بار ها اما،هنوز نام و نشون دارم.گرفتاریم از اینه که خطا کردی و بخشیدم یه عالم پیش چشمم بود ولی تنها تو رو دیدم.تمام مشکلم اینه که میمرم بدون تو،عزیزم هستی و جونم اخه بسته به جون تو.من تنها خواهشم اینه تو باشی در کنار من میسازم با غم پاییز اگه باشی بهار من

هر جو میخوای دلم رو بسوزون

یه وقتایی...

یه وقتایی دلت میخواد یکی از پشت سر چشاتو بگیره و ازت بپرسه من کی ام؟تو هم دستشو بگیری و بگی:هر کی هستی بمون...

پرواز...

به پرواز شک کرده بودم،به هنگامی که شانه هایم از توان سنگین بال خمیده بود...

یادمان باشد...

یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم...وقت پر پر شدنش سوز و نوایی نکنیم.پر پروانه شکستن هنر انسان نیست...گر شکستیم  زغفلت،من و مایی نکنیم.یادمان باشد سر سجاده عشق...جز برای دل محبوب دعایی نکنیم.یادمان باشد اگر خاطرمان تنها شد...طلب عشق ز هر بی سر و پایی نکنیم.

برایت...

برایت چه بخواهم زخدا؟ بهتر از این که خودش پنجره باز اتاقت باشد.عشق محتاج نگاهت باشد.

خلق،لبریز دعایت باشد و دلت تا به ابد وصل خدایی باشد که "همین نزدیکیست"

عـــــیــــدتـــــون مـــــــبـــــارک

سیب شود رویتان سرخ و سفید و قشنگ.سبز شود جانتان،سبز و بلند و کمند.سیر شود کامتان،از کرم کردگار.سکه شود کارتان،روزیتان برقرار.ماهی عمرت بود،پر حرکت پر تلاش.غم بشود سنجدی،رخت ببند یواش.پر زحلاوت شود،چون سمنو زندگی.غرق سعادت شود،شیوه این بندگی. 

(سال نو رو به همه دوستای گل و نازنینم تبریک میگم انشالله همیشه موفق و سر بلند باشید)

تو خودت...

به تو سر بسته و در پرده بگویم تا کسی نشنود این راز گهر بار جهان را آنچه گفتند و سرودن تو آنی خود تو جان جهانی تو ندانی که خود آن نقطه عشقی تو خودت باغ بهشتی